Rozdział 48 - Fighter is back

- James na 100 % wszystko spakowałeś ? - Lella już od godziny zadaje mu to samo pytanie.
- Tak.
- James. To chyba Twoje. - Leonie przyniosła mu ładowarkę do telefonu.
- Ta.. dzięki. - wrzucił ją do walizki.
- Na wielkanoc będziesz w domu prawda ? - spytałem już za nim tęskniąc.
- Tak tato. Powinniśmy się zbierać. - zaniosłem jego walizkę do samochodu. Za  szybko opuścił dom. Za bardzo za nim tęsknię. A może Nially będzie piłkarzem. Ne.. jestem za stary. Chwilę później wyszedł z domu.
- Coś nie tak synu ?
- Mama mnie poddusiła. - rozmasował dłonią kark.
- Wsiadaj biedaku. - jakoś się ociągał. - James ?
- Tato.. Przyjedziesz do mnie ? Na weekend ? Sam ? Spędzimy trochę czasu tak jak kiedyś.
- Jasne synu. - uśmiechnął się i wskoczył do auta. Pojechaliśmy pod stadion.
- To dla Ciebie. - dałem mu kopertę.
- Co to ?
- Pieniądze.
- Ile ?
- Tyle ile chciałem Ci dać.
- Tato, ale ja nie potrzebuję !
- Ale chcę, żebyś je miał. Kupisz sobie coś. Korki, albo jakiś strój.
- Dzięki tato. Jesteś najlepszy..- pożegnałem się z nim jakoś zatrzymując łzy. Niall nie bądź pizda. Nie płacz bo synowi wiochy narobisz. Wziął swoją walizkę i pobiegł do trenera. Facet z nim pogadał po czym na mnie spojrzał i powoli ruszył w moją stronę.
- Pan jest ojcem Jamesa ?
- Tak.
- Ma Pan bardzo utalentowanego syna. Jest gwiazdą w naszej szkole.
- Jesteśmy z niego bardzo dumni.
- I dobrze. Dzieciak to kocha. Zgaduję, że to pana zasługa.
- Można tak powiedzieć. Najpierw grał w piłkę, a potem chodził.
- Powiedział mi kiedyś to samo. Często o panu mówi. - uśmiechnąłem się.
- Gdyby cokolwiek się działo to proszę dzwonić.
- Oczywiście. Do widzenia. - uścisnąłem mu dłoń i patrzyłem jak autokar odjeżdża.


*** Oczami Lellie ***

Zawsze mi smutno jak James wyjeżdża. A teraz to już najbardziej bo jutro Leo jedzie na zieloną szkołę czy coś. Bu. Gdzie mój Niall ? Niech przytuli.
- Jestem.. - pocałował mnie w czubek głowy.
- Cieszę się. - wtuliłam się w jego tors.
- Wszystko dobrze ?
- Nie. Jamesy pojechał.
- Wróci Lell.
- No ja wiem. Ale jutro Leo jedzie.
- No i będziemy sami. - mruknął całując mnie w czoło.
- I co będziemy robić ?
- Jeść ! Tyyyyle pyszności z wesela. A właśnie. Coś bym zjadł. - poszedł do lodówki. Mogłam się tylko śmiać. Poszłam zobaczyć jak Leo idzie pakowanie. Walizka zamknięta, pokój sprzątnięty. Co jest ?
- Leo ?
- Tak mamo ?
- Spakowałaś się ?
- No tak.
- Sama ?
- Nie. James mi pomógł. - teraz to zbieram zęby z podłogi.
- Co James ? - Niall z ogromnym talerzem jedzenia wszedł na górę.
- James pomagał jej się pakować.
- To fajnie nie  ? - wzruszył ramionami i poszedł jeść.
- Mamo ?
- Hmm ?
- A wy jeszcze chcecie mieć dzieci ?
- Nie wiem jak tata, ale ja bym chciała, a co ?
- Nie chcę być najmłodsza.
- Zobaczymy co da się zrobić. - uśmiechnęłam się i wyszłam.

~ *~

- Lell wychodzę. - zgarnął z szafki kluczyki i portfel.
- A gdzie ?
- No jak to ? Na akcję ?
- Na jaką akcję ?
- Kotku.. Pamiętasz ? Jestem w gangu.
- Niall, ale wzięliśmy przed wczoraj ślub !

- No tak, pamiętam. Było też wesele.
- I to nic dla Ciebie nie znaczy ?
- Skarbie znaczy dla mnie dużo. Chcę raz czy dwa w tygodniu wyjść z kumplami. To chyba nie zbrodnia.
- Niall ty nie widzisz różnicy ?
- No nie bardzo ?
- Wyjść na piwo czy mecz, a zabijać i okradać ludzi ?!
- Szczegóły. - machnął ręką. Szlag mnie jasny trafi !
- Nie chcę żebyś szedł.
- Ale to ja decyduję !
- Niall do cholery
- Lellie jeżeli myślałaś, że kawałek metalu na palcu zmieni moje życie to się myliłaś. Jestem tym samym Niallem co wcześniej. - założył kurtkę i wyszedł trzaskając drzwiami. Nie wiem czy mam być zła na niego czy na siebie. Które z nas ma rację ?


Jak myślicie ? Kto ma rację ?
Niall czy Lellie ?
Ja myślę, że Niall. / Horanowa.:)

+ Dzisiaj więcej dialogów, tak aż dziwnie :D