Rozdział 27 - Holly

Nie mogłam odmówić.. James miał rację. Obiecałam mu, że go nie zostawię i po prostu nie mogłam. Przecież nie ukarzę dziecka za to co zrobił jego ojciec. Wracam tylko ze względu na Jamesa. Niall będzie musiał się nieźle postarać.

- Kotku.. - poczułam delikatny pocałunek na policzku. 

- Co ? - odwróciłam się od okna i spojrzałam na Nialla. 

- Zayn jutro zabiera Jamesa na London Eye.. Może spędzimy razem dzień ? 

- Jak chcesz. - spuścił głowę i westchnął głęboko.
- Ile razy mam Cie jeszcze przeprosić ? Zrozum, że nie chciałem Cie zranić. Lellie kocham Cie. Przecież wiesz..
- Nie wiem Niall. Ja z miłości nie zamykam Cie w pralni ! - przyciągnął mnie do siebie i zamknął w ramionach. Wtuliłam się w jego szyję z trudem powstrzymując łzy. - Lelluś..
- Co ? - tuliłam się do niego tak cholernie potrzebując jego bliskości. Kocham jego zapach..
- Kocham Cie. - uniósł mój podbródek i delikatnie złączył nasze usta. Wplotłam palce w jego włosy usuwając z mojej głowy ostatnie wydarzenia. Odsunął się ode mnie delikatnie.
- Chodźmy spać Lellie. Jesteś pewnie bardzo zmęczona.
- Niall ?
- Tak ?
- Ja Ciebie też kocham.. - wziął mnie na ręce i zaniósł do naszej sypialni. Zdjęłam z siebie ubrania i wciągnęłam dresy. Niall podał mi swoją koszulkę. Uśmiechnęłam się przeciągając ją przez głowę. W samych bokserkach usiadł na brzegu łóżka i sprawdził telefon.
- Coś nie tak ? - uniosłam się na łokciu.
- Nic takiego kochanie.
- No powiedz..
- Matka Jamesa chce mi odebrać prawa do niego..
- Co ?!
- Lellie ona jest w Londynie. Ona nie pójdzie na policję i nie zdradzi mojej tożsamości bo także była poszukiwana przez policję. Poszła w nasze ślady i uciekła. Teraz nagle chce odzyskać Jamesa.
- I co teraz ?
- Musisz go adoptować zanim ona odbierze mi prawa.
- Albo trzeba się jej pozbyć.. - Zayn stał w otwartych drzwiach od sypialni z tym swoim dziwnym uśmiechem.
- Zayn przestań. - skarciłam go, ale Niall już podłapał temat.
- Zaza masz rację.. Trzeba ją uciszyć. Koniecznie Lou musi to rozważyć.
- A co on  jest bóg ?!
- Lellie nie bóg, ale szef gangu. Nie denerwuj się tak kochanie.
- Nie denerwuj się ?! Chcecie ją zabić !
- Cii.. James usłyszy.. - skarcił mnie Zayn i wyszedł. Spojrzałam na Nialla ze złością.
- Czy ty oszalałeś ?! - syknęłam przez zaciśnięte zęby.
- Lell kochanie. Nie dramatyzuj tak. Chodźmy spać.
- Nie dramatyzuj ?!
- Lellie ! - mruknął i pocałował mnie namiętnie.
- Niall do cholery to jest jego matka.. - odepchnęłam go delikatnie.
- Lellie ona go biła..
- Co ?!
- Biła go. Dlatego on nawet nie pyta o mamę. Znalazł kogoś kto go kocha i dla niego Ty jesteś jego mamą. Kiedyś tak go zlała, ze dzieciak przez 4 tygodnie miał siniaki. - poczułam jak wybucham. Wewnętrznie trafia mnie szlag. Wstałam z łóżka i jak automat poszłam do pokoju Jamesa. Wzięłam śpiącego Jamesa na ręce i zaniosłam do naszej sypialni. Położyłam go na łóżku między mną, a Niallem. Zajęliśmy swoje miejsca, a nasz synek wtulił się w Nialla. Zgasiłam światło i powoli zasnęłam.


*** Oczami Nialla ***

- Lellie słońce.. - objąłem ją ramieniem kiedy spacerowaliśmy powoli Londynem.
- Ale tu pięknie.
- Wiem skarbie.. Gdzie chciałabyś jeszcze iść ?
- Nialler byliśmy już chyba wszędzie ! Nogi mi odpadają. Wracamy ?
- Co tylko chcesz księżniczko. - spędziliśmy calutki dzień sami. Bez Zayna, Jamesa i wszystkich problemów. Prowadziłem samochód co chwilę rzucając ukradkowe spojrzenia na moją Lellie. Uśmiechała się, ale powieki już jej opadały. Wykończona biedulka. Położyłem dłoń na jej udzie i powoli zaparkowałem pod domem.
- Zayn ?  - weszliśmy do domu.
- Niall do cholery gdzie wy byliście ?! Gdzie telefony ?!
- Chcieliśmy spędzić razem dzień.. Sorry. Coś się stało ?!
- Była tu jakaś blondynka, chciała zabrać Jamesa !
- Oddałeś go ?!
- Pojebało Cie ?!
- Jak wyglądała ?!
- Blondynka, niebieskie oczy.. dosyć niska.
- Holly.. - zacisnąłem szczękę i pięści.
- Kto ? - spytali równocześnie.
- Mama Jamesa.. - poczułem małe rączki ściskające nogawkę moich spodni.. Spojrzałem w jego niebieskie oczka pełne strachu i smutku..