Rozdział 41 - Nothing stays the same..

Na szczęście to nie Lella. Jezu.. Od tyłu wyglądały identycznie, ale z przodu.. chyba przeproszę Lellie.
Odwiozłem Char i wróciłem do domu.
- Gdzie byłeś Zayn ? - Nialler wychylił się z salonu.
- Z Charlene, a gdzie mogłem być ?
- Co ?!
- No co ?
- Lellie powiedziała mi, że wychodzi z Charlene ! - blondyn wyglądał jakby się zagotował.
- No to.. dziwne..
- Może chodziło jej o Summer ?
- Wątpię.
- Eleanor ?
- Nie sądzę.
- Zadzwoń do Summer.
- Po co do mnie dzwonisz ? - dziewczyna stanęła w drzwiach salonu. Jak zawsze wyglądała fantastycznie. Na rękach trzymała małą Darcy.
- Lellie mnie okłamała.
- Co ? Jak to ? - Darcy i James już się bawili.
- Powiedziała, że wychodzi z Charlene, a to Zayn z nią był. - zobaczyłem uśmiech na twarzy dziewczyny.
- Nie bój się Niall. Lella Cie nie zdradza.
- Ty wiesz gdzie ona jest ?
- Wiem.
- Powiedz mi.
- Nie..
- Summer do cholery !
- Jest na lekcjach tańca.

*** Oczami Lellie ***

- Było super ! Dawno nie pracowałem z taką ekipą. Jeszcze raz od początku ! - powiedział choreograf. Zajęłam swoje miejsce. Spojrzałam w lustro i zamarłam. Niall.. Niall i James.
- Lellie ! Do roboty. - i tak już wie, więc wszystko mi jedno. Usłyszałam muzykę i uwolniłam się od złych myśli. Wykonywałam kolejne ruchy czując jak wracam do życia. Tego mi brakowało. Tego było mi trzeba. Poczuć tą wolność.
- To tyle na dzisiaj. Dziękuję Wam. Widzimy się w sobotę. - napiłam się wody i wzięłam swoje rzeczy.
- Mamo to było super ! - James podbiegł do mnie. Przytuliłam go.
- Podobało Ci się ?!
- Bardzo !
- Też tak chcę !
-  Kiedyś Cie nauczę ! - Niall szedł w naszą stronę. Wstałam i spojrzałam na niego. Jego twarz nie zdradzała niczego. Wyglądał jak skała.
- Hej misiu.. - powiedziałam cicho.
- Lellie Malik ty cholero jedna dlaczego nic mi nie powiedziałaś ?! Jesteś fantastyczna ! - przytulił mnie mocno.
- Myślałam, że będziesz się złościł.
- Złoszczę się teraz bo nic mi nie powiedziałaś.
- Myślałam, że będziesz zły. Powinnam zajmować się Jamesem,a nie siedzieć tutaj i się bawić.
- Nie możesz spędzać całego życia w domu pilnując mojego dziecka.
- Nie jesteś zły ?
- Nie. Powinnaś się oszczędzać bo jesteś w ciąży, ale znasz swoje możliwości i wiesz, kiedy odpuścić.
- Dziękuję Ci. - pocałowałam go w policzek.
- Nie dziękuj kochanie. Jesteś niesamowita. James chodź ! - wyszliśmy ze studia. Czuję to cudowne zmęczenie.
- Głodna ?
- Trochę.
- Macie ochotę na nuggetsy z KFC ?
- Tak ! - krzyknęliśmy razem z Jamesem i przybiliśmy sobie piątkę. Zaśmiał się i zaparkował. Niedługo później wrócił z kubełkiem kurczaków. Pałaszowaliśmy z synkiem. W międzyczasie karmiłam jeszcze Niallera.

*** Oczami Nialla ***

Wkurwiłem się trochę, że Lellie mnie okłamała, ale kiedy zobaczyłem jak tańczy.. jest jak anioł.
Kiedy zobaczyłem ją taką szczęśliwą, zadowoloną.. wszystko co czułem do Gemmy prysło.
- Jesteśmy. - powiedziałem parkując pod domem. Wyjąłem mojego synka z auta i zaniosłem do domu na ramieniu niosąc jeszcze torbę Lellie. Summi już nie było, Zayn oglądał coś w telewizji. Pilnowałem Jamesa podczas kąpieli. Mój mały mężczyzna już sam się myje i ubiera bez problemu, ale samego go nie zostawię.
- Tato ?
- Tak synku ? - przykryłem go kołdrą i pogłaskałem.
- A ja dzisiaj spróbuję zasnąć sam.
- Mam sobie iść ?
- Tak. - zaśmiałem się i pocałowałem go w czoło.
- Dobranoc synku.
- Dobranoc tatusiu. Kocham Cie.
- Ja Ciebie też. - zgasiłem światło i powoli wyszedłem.
- Nie siedzisz z Jamesem ? - zapytała Lellie kiedy wyszedłem.
- Wyrzucił mnie. Powiedział, że chce zasnąć sam. - uśmiechnęła się.
- Dobrze go wychowujesz.
- Staram się. Idziesz pod prysznic ?
- Idę.
- A mogę iść z Tobą ?
- Pewnie. - poszliśmy do łazienki.


~*~

Wyszedłem rano przed dom z Garfieldem. Uczymy kota załatwiać się na dworze. Spacerowałem z nim na smyczy, a Lella robiła śniadanie.
- Tatuś ! - James biegł w moją stronę.
- Co tam ?
- To mój kot. - zabrał mi smycz.
- Wybacz. Wyspałeś się ?
- Tak. Tato.. a on już.. odcedził kartofelki ? - wybuchnąłem śmiechem. Boże.. co mój syn ma w głowie. Popłakałem się ze śmiechu, a on stał tam i beształ mnie wzrokiem.
- Jezu James.. - wytarłem policzki - Tak.
- Czemu się śmiejesz ? - przechylił głowę i zmrużył oczy.
- Nic nic. Chodź na śniadanie. - wziąłem go za rękę i ciągle chichocząc zaprowadziłem do domu. - Idź Jamesy. Wezmę pocztę. - uśmiechnął się i wszedł z kotem do domu. Ulotki, reklamy, do Zayna, do Lellie, Zayn, Zayn, Ja. Odwróciłem kopertę. Nie ma nadawcy. Rozerwałem biały papier i stanęło mi serce. Zdjęcia.. Zdjęcia mnie i Gemmy.