Rozdział 25 - Niall has changed

Krzyki i kopanie w drzwi nie przynosiły efektów. Oprócz połamanych paznokci, rozmazanego makijażu i bólu nóg nie zyskałam nic.
- Mamusiu !
- James ?! James !
- Lell gdzie ty do cholery jesteś !
- W pralni ! Zayn otwórz drzwi ! - usłyszałam zgrzyt zamka, a po chwili wisiałam Zaynowi na szyi.
- Czemu Ty do kurwy siedziałaś w pralni ?!
- Niall mnie tam zamknął..
- Gdzie on jest ?
- Nie wiem. Sądziłam, że jest w domu !
- Mamusiu.. - James wyciągnął do mnie ręce, a ja mocno go przytuliłam. Kochane dziecko. Szkoda, że jego ojciec to przyjeb. - Mamusiu płakałaś ?
- Nie James, coś mi wpadło do oka..
- A położysz mnie spać ? Bawiłem się z wujkiem !
- Ja Cie położę bohaterze. - Zayn wziął go na ręce i zaniósł do jego pokoju, a ja poszłam do łazienki. Zmyłam makijaż i weszłam pod prysznic. Dobra Lell. Wdech, wydech, wdech, wydech.. Wytarłam swoje ciało miękkim ręcznikiem i założyłam piżamę. Weszłam z łazienki i chciałam po prostu uciec do sypialni.
- Mały Malik stój. - usłyszałam głos Zayna. Uśmiechnęłam się smutno.
- Słucham Duży Malik ?
- Nie chce się wtrącać Lell, ale to do końca normalne nie było. Chcesz o tym pogadać ?
- Jak to zrozumiem Zayn to z Tobą pogadam. Idę spać bo padam na pysk. Dobranoc.
- Dobranoc. Jakby ten pojeb wrócił to jestem za ścianą obok.
- Poradzę sobie. - położyłam się na łóżku i zamknęłam oczy. Chciałabym, żeby on tu był i mnie przytulił. Ehh.. Usłyszałam jak otwierają się drzwi od sypialni.
- Lellie.. - usłyszałam cichy, jakiś zachrypnięty głos Nialla. Nie mam siły na konfrontację z nim. Udaję, że śpię. Słyszałam jak zdejmuje z siebie ubrania, a po chwili usiadł na łóżku. Poczułam jego ręce na moim ciele i szlag mnie trafił.
- Zabieraj łapy. - warknęłam zanim zdążyłam ugryźć się w język.
- Przemyślałaś swoje zachowanie Lellie ?
- O tak. Przepraszam, że zarywałam na Twoich oczach do innej, a potem zamknęłam Cie w pralni.
- Nie zarywałem do Summer. Zamknąłem Cie bo musiałaś zastanowić się nad tym co robisz.
- Wiesz, wystarczyło żebyś ze mną porozmawiał, ale nie. Zamknij Lellie w pralni. Świetny pomysł.
- O co Ci właściwie chodzi ?!
- O to jak mnie traktujesz.
- Nie przesadzaj Lellie. Nic wielkiego się nie stało.
- Twoje zdanie. - położyłam się tyłem do niego i chciałam zasnąć.
- Moje zdanie jest tutaj jakby najważniejsze.
- Czy ty się naoglądałeś jakiś brazylijskich telenoweli ?
- Po prostu rozmawiałem z Harrym. Powiedział mi jak radzić sobie z charakterkami.
- Od kiedy sobie ze mną nie radzisz ?
- Od kiedy się stawiasz jak jasna cholera.

- A niby kiedy ja Ci się stawiam ?!
- Powiedziałem wróć - nie wróciłaś. Powiedziałem seks- odmówiłaś.
- Bo nie miałam ochoty na seks ?!
- Tak jakby jesteś moja Lellie. Twoje ciało należy do mnie i jak mam ochotę na seks to masz mi dawać swoje ciało.
- Jesteś psychiczny.
- Też Cie kocham Lellie.
- Przestań kłamać. - obrócił mnie mocno i usiadł na mnie. Zmierzyłam się z chłodem jego niebieskich oczu. Trzymał moje ręce po obu stronach mojej głowy.
- Powtórz to.
- Sądzę, że mnie nie kochasz Niall. Nie poznaje Cie od kiedy tutaj się przeprowadziliśmy. Jesteś taki zimny.
- Po prostu tutaj jest inne życie.
- Jakie ? Robisz z siebie wielkiego gangstera.
- Bo się w niego zamieniam ?
- Pomyśl o Jamesie ?
- Nie ucz mnie jak mam wychowywać swojego syna Lellie. Zachowujesz się jakbyś była jego matką. - uderzyłam do w twarz i zepchnęłam go z siebie.
- Skoro tak Niall.. Dobrze.. Skoro to Twój syn to wychowuj go beze mnie. Odchodzę. Mam Cie dość. - wstałam i wyszłam z sypialni.