Rozdział 34 - Dad, Mom.

Kiedy obudziłam się rano Niall jeszcze smacznie spał. Wzięłam długi prysznic i ubrałam się.
- Mama. - James wyciągnął do mnie rączki kiedy tylko wyszłam z łazienki. Jego też umyłam i ubrałam. Zeszliśmy do kuchni i przygotowywałam śniadanie, a James popijał kakao. Po wczorajszej, wieczornej wizycie Harry'ego Zayn zamknął się w swoim pokoju. Biedny.
- Cześć Wam. - Niall pocałował Jamesa w czoło, a mnie w policzek.
- Hej kochanie.
- Co jemy ?
- Sałatkę zrobiłam.
- Pycha. - usiadł przy stole i wziął Jamesa na kolana.
- Mamo usiądź. - spojrzałam na Jamesy'ego, który zszedł z kolan Nialla. Byłam tak samo zszokowana jak mój ukochany. Usiadłam przy stole i oboje patrzyliśmy na naszego syna.
- Mamo, Tato.
- Tak James ? - Niall był coraz bardziej przerażony.
- Chcę mieć siostrzyczkę.
- James skarbie rozmawialiśmy o tym. - Niall kucnął obok niego.
- No wiem tato.. Ale ja bym tak bardzo chciał..
- Synku musisz jeszcze poczekać.. - wziął go na ręce  i spojrzał na mnie przepraszająco. Dlaczego jego słowa mnie raniły ? Nawet ze mną o tym nie porozmawiał.
- Mamo zrób coś.. - James oparł głowę o jego ramię.
-  A co ja mogę kochanie ? - powiedziałam smutno patrząc na swoje kolano.
- Lella.. - Niall spojrzał na mnie.
- Hm ?
- Co Ci jest ?
- Nic.
- Kłamiesz.. - posadził Jamesa przy stole i zajęliśmy się śniadaniem. Cały czas czułam na sobie przenikliwe tęczówki Nialla.
- Cześć Wam. Mogę dzisiaj zabrać Jamesa na cały dzień ? - Zayn wparował do kuchni i usiadł przy stole.
- Tak. - Niall skończył śniadanie i nadal cisnął mi wzrokiem. Odłożyłem widelec. Pod naciskiem jego wzroku nic nie przełknę.
- Lellie mogę Cie prosić ? - wstał z krzesła i wyszedł z kuchni. Poszłam za nim na górę do gabinetu. Zamknęłam drzwi. Siedział na skraju biurka. Jego wzrok był wręcz przerażający.
- Lell.
- Hmm ?
- Chcesz mi coś powiedzieć ?
- Nie, a Ty mi ?
- Widziałem jak zareagowałaś na to co powiedział James.
- I co z tego ? Podjąłeś decyzję za nas oboje Niall. Nawet nie zapytałeś mnie o zdanie.
- Lell do cholery ! Chcesz ode mnie tego, żebym Ci się oświadczył, weźmiemy ślub, będziemy mieli dzieci i będziemy żyli długo i szczęśliwie ?
- Nie Niall.
- Lella chodź tutaj.. - wyciągnął do mnie ręce. Stanęłam między jego nogami. Przytulił mnie mocno i pocałował w policzek. - Przepraszam. Nie chciałem, żeby to tak zabrzmiało. Przecież wiesz, że bardzo Cie kocham i chcę spędzić życie tylko z Tobą. Po prostu.. sądzę, że jesteśmy za młodzi.
- Jakoś masz Jamesa.
- I myślisz, że on jest szczęśliwy ?
- Jest Niall.
- Chciałbym, żeby wszystko nam się ułożyło i żebyśmy założyli rodzinę. Sądzę jednak Lellie, że powinniśmy jeszcze odczekać jakiś czas.
- Mogłeś ze mną po prostu porozmawiać.. James wymaga ode mnie różnych rzeczy, a ja nie wiem co mam mu odpowiedzieć.
- Powinienem poświęcać mu więcej czasu.
- Powinieneś.
- My wychodzimy. - Zayn z Jamesem na rękach zajrzał do gabinetu. Jamesy pomachał nam i tyle ich widzieliśmy.
- Chcesz coś porobić kochanie ?
- Może pojedziemy na zakupy, a potem na obiad ?
- Dobry pomysł malutka. - pocałował mnie w czoło, a chwilę później wyszliśmy z domu.  Ruszyliśmy w stronę centrum. Jego dłoń spoczywała na moim udzie.
- Kochanie..
- Tak ?
- Wyglądasz dzisiaj bardzo pociągająco..
- Ojj Niall. Tobie tylko jedno w głowie.. - zaśmiałam się kiedy jego ręka zacisnęła się na mojej nodze.
- Kochanie.. a wiesz, że ja zawsze dostaję to czego chcę.
- Trzeba zrobić jakiś wyjątek.
- Nie trzeba.. - zrobił smutne oczy i zaparkował. Spacerowaliśmy powoli kupując nowe ubrania. Wracaliśmy do domu obładowani torbami.
- Zayn za nami jedzie. - powiedział Niall cicho obserwując go w lusterku. Wjechaliśmy na podjazd, a niedługo po nas przyjechał Zayn. Mój ukochany podszedł do jego sportowego auta i chciał wyjąć Jamesa, ale kiedy otworzył drzwi pisnął jak mała dziewczynka i odskoczył od auta.
- Coś ty mu zrobił ?! - warknął na Zayna. Podeszłam do Niallera i zrozumiałam o co mu chodzi.
- Helloooł wyjmiecie mnie z tego samochodu czy mam tu zamieszkać ? - zniecierpliwiony James patrzył na swojego tatę i wujka. Niall wyjął go z auta, a ja zbeształam Zazę wzrokiem.
- Oszalałeś ?

Taki tam James :) 

- Młody sam chciał, a ja jako jego wujek musiałem spełnić jego marzenie.
- Nie jest aż tak źle.. - Niall oglądał naszego syna uważnie.
- Mogło być gorzej. Znając Zayna mógł wrócić łysy, albo w afro.
- Dobry pomysł Lell. Wykorzystam to następnym razem. Zwijam się. Pa. -  wsiadł do samochodu i odjechał.
- James coś ty nawywijał.
- Tatusiu ! Ja mam styl ! - złapał Nialla za policzki. Uwielbiam jak malutki to robi.
- Jamesy ja wiem, że ty masz styl, ale nie przesadź. Co za dużo to nie zdrowo.
- Dobrze tatusiu. Kocham Cie.
- Ja Ciebie też synu.
- Tatku ?
- Tak ?
- A pogramy w piłkę ?
- Pewnie maluchu, ale idź się przebrać. - poszli do domu, a ja z uśmiechem poszłam za nimi. Usłyszałam dziwny szelest krzaków obok domu, a chwilę później prawie zeszłam na zawał kiedy mały Garfield wskoczył mi na ręce.
- Jezu.. kocie chcesz mnie zabić ? - podrapałam go za uszkiem i weszłam do domu. James biegał po całym domu rozwalając wszystkie rzeczy.
- Ej co ty robisz mistrzu ? - złapałam go na ręce.
- Mamo zginęły mi buty i Garfield !
- Kota przyniosłam, a buty są pod Twoim łóżkiem James.
- Dzięki mamo.
- Posprzątaj to co nabrudziłeś.
- Dobrze mamo. - pocałowałam go w czubek główki i puściłam. Poszłam do kuchni i nalałam sobie wody. Przez okno obserwowałam Nialla i Jamesa grających w piłkę. Nagle coś mi mignęło. Kurwa. Niall też tam patrzy. Zawołał do siebie Jamesa. Coś się dzieje.. Co się dzieje ?!


czytasz = komentuj